Przedwczesny wytrysk jest dysfunkcją seksualną, dla której typowe są: krótkie stosunki seksualne (około 1 minuty); niezdolność do odroczenia ejakulacji we wszystkich bądź prawie wszystkich przypadkach kontaktów seksualnych; negatywne konsekwencje psychologiczne, takie jak frustracja, zakłopotanie i unikanie kontaktów płciowych.
 
U młodych mężczyzn może być to zjawisko normalne (niedoświadczenie, lęki, nowa partnerka). Z czasem następuje opóźnienie wytrysku i nie ma potrzeby leczenia. Gdy jednak zaburzenie utrzymuje się zbyt długo mogą pojawić się konflikty partnerskie, zmniejszenie poczucia własnej wartości, co może prowadzić do nerwicy.
 
Przyczyny tego zaburzenia są złożone i w większości przypadków dotyczą zarówno sfery psychicznej, jak i somatycznej. Do czynników somatycznych zaliczamy: wady i stany chorobowe prącia, stany zapalne cewki moczowej i gruczołu krokowego, nadwrażliwość członka, stany chorobowe prowadzące do neuropatii (cukrzyca, miażdżyca), choroby neurologiczne i zaburzenia hormonalne (nadczynność tarczycy). W ostatnich latach podkreśla się niekorzystny wpływ leków stosowanych w celu stymulacji reakcji seksualnych.
Do czynników psychogennych zaliczamy: zaburzenia libido, brak wcześniejszych kontaktów seksualnych, niski poziom wiedzy o życiu seksualnym oraz zaburzone relacje partnerskie i lęk przed możliwością niezaspokojenia partnerki. Wydaje się, że najistotniejszym czynnikiem psychogennym jest obawa, a nawet lęk pacjenta, mające swoje podłoże w nieudanych związkach w przeszłości.

Duże znaczenie mają też pewne cechy charakterologiczne, takie jak nadpobudliwość emocjonalna i obniżone poczucie wartości, jak również negatywne przeżycia z dzieciństwa.
 
Przedwczesny wytrysk, występujący przez całe życie (pierwotny) pojawia się prawie przy każdym stosunku.
Wtórny, pojawia się po udanym współżyciu seksualnym. Przyczynami tego stanu rzeczy są najczęściej choroby niedokrwienne, zaburzenia erekcji, złe relacje partnerskie.
 
Leczenie przedwczesnego wytrysku rozpoczynamy po dokładnej diagnozie różnicowej i stwierdzeniu przyczyn dolegliwości.
 
Pomocna może być farmakoterapia lekami przeciwdepresyjnymi.
Dapoksetyna jest krótko działającym preparatem z grupy SSRI, hamującym wychwyt zwrotny serotoniny. Jest pierwszą i jedyną substancją, która ma zarejestrowane wskazanie w leczeniu przedwczesnego wytrysku. Lek ten został niedawno zarejestrowany w Polsce. W odróżnieniu od klasycznych SSRI dapoksetyna daje mniej objawów ubocznych i ich nasilenie jest mniejsze. Ponadto, ze względu na krótki okres działania, może być stosowana doraźnie. Stosuje się ją w dawkach od 30 mg oraz 60 mg.
 
W naszym gabinecie prowadzimy dokładną diagnozę zaburzeń seksualnych i w zależności od przyczyn zaburzenia stosujemy: psychoterapię seksualną i wspomagamy leczenie Biorezonansem Magnetycznym BICOM optima.
 
Leczenie lekami powinien prowadzić lekarz specjalista: zaburzenia układu moczowo-płciowego – urolog; naczyniowe – kardiolog; hormonalne – endokrynolog; depresyjne – psychiatra.
 
Opracowano na podstawie, Podstawy Seksuologii 2010, redakcja naukowa: Zbigniew Lew-Starowicz, Violetta Skrzypulec.
Terapia zaburzeń seksualnych 2005, redakcja: Sandra R. Leiblum, Raymond C. Rosen.